اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر خودکارآمدی‌تحصیلی و ترس اجتماعی در دختران نوجوان افسرده

مقدمه: افسردگی یکی از شایعترین اختلالات نوجوانی است که مشکلات زیادی برای نوجوانان به خصوص در زمینه‌های تحصیلی و اجتماعی ایجاد می‌کند. از این‌رو بهبود ویژگی‌های روانشناختی این افراد مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. بنا به اعتقاد روانشناسان اهمیت مهارت‌های ارتباطی در دوره نوجوانی به اندازه‌ای است که نبود آن می‌تواند تهدید جدی برای این قشر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی در دختران نوجوان افسرده انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم ناحیه 1 شهر خرم‌آباد بودند که در سال تحصیلی 97- 1396 مشغول به تحصیل بودند، که از این میان 40 نفر که در آزمون افسردگی بک نمرات بالا داشتند به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه کنترل و مداخله (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه مداخله 10 جلسه 70 دقیقه‌ای آموزش مهارت‌های ارتباطی دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. گروه‌ها پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان و مقیاس هراس اجتماعی کانور را به‌عنوان پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره (ANCOVA) و به کمک نرم افزار SPSS-21 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های به‌دست آمده از پژوهش نشان داد در مرحله پس‌آزمون بین میانگین‌های خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی گروه‌های کنترل و مداخله تفاوت معناداری وجود داشت. به‌عبارت دیگر آموزش مهارت‌های ارتباطی باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش ترس اجتماعی در دختران نوجوان افسرده شده است (001/0 > P). نتیجه گیری: با توجه به تأثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی توصیه می‌شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان بالینی از روش مذکور برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش ترس اجتماعی در نوجوانان افسرده استفاده کنند.